زندگی ، خیال است و صحنه ی
نمایشی عظیم.
زندگی خیال است ، اما خیالی نیست.
ما بازیگران صحنه ی نمایش عظیم
زندگی هستیم.
آگاهی از حقیقت خیالی و نمایشی زندگی ،
پر و بال روح را برای پروازی زیبا و
تماشایی می گشاید.
بی عمل در عمل ،
آرامش در جنبش ،
و جاودانگی و ثبات در حرکت جوهری
جهان ، همین حقیقت است.
هر چه جز این ، رودی از رویاهاست.
در حقیقت ، دنیا رویایی بیش نیست.
به تعبیر ابن عربی:
انما الکون خیال
هی حق فی الحقیقة
الذی یفهم هذل ،
حاز اسرار الحقیقة
هستی ، خیال است.
این خیال حق است.
کسی که این نکته را بفهمد ،
اسرار حقیقت را فهمیده است.
مسئله این نیست که آیا باید ترک کنیم
این خیال را یا نه ،
فقط باید نسبت به خیال بودن آن آگاه
باشیم.
این آگاهی ، بنیاد زندگی ما را دگرگون
می کند ، مدار و هسته ی مرکزی حرکت
می کند و از تن به روح انتقالی صورت
می گیرد.
شبپره های لطیف خیال ،
بال هایی محکم و استور در می آورند
و در آسمان غروب تر پر می کشند و می روند.
